Δίαιτες…

Μία μπρός και μία πίσω

λέω δίαιτα ν΄ αρχίσω

έχω γίνει σαν μοσχάρι

θέλω πιο μακρύ ζωνάρι.

Λένε οι γιατροί το πάχος

ότι είναι μέγα λάθος

και αν θες πολύ να ζήσεις

βραδινό μην ακουμπήσεις.

Κι ένα βράδυ στην ταβέρνα

φίλος μου καλός εκέρνα

τρώγω μόνο μια ντομάτα

και μισή βραστή πατάτα.

Αφού τέλειωσε το πάρτι

ίσια πάω στο κρεβάτι

αλλά ύπνος δεν με πιάνει

το στομάχι κάτι κάνει.

Αίφνης το λοιπόν αρχίζει

να τσινάει και να τρίζει

κι είναι άσκημη η λιγούρα

σαν την κρεβατομουρμούρα.

Χάραμα, κοιμούνται όλοι

φαγωμένοι μες την πόλη

και γω μόνος ο καημένος

ξύπνιος ξενηστικωμένος.

Έ! μα άλλο πια δεν σκάζω,

το τηλέφωνο αρπάζω

στο γυράδικο επήρα

δυο σουβλάκια και μια μπύρα.

Φέρτε πίτες, κοκορέτσια,

κότες από τα κοτέτσια,

ρώσικες πατάτες, σάλτσα

θα την κάνω πια ταράτσα.

Πίνω και τα τρώγω όλα

παίρνω ακόμη μια μπριζόλα

ύστερα λίγο πρησμένος

ξάπλωσα ευτυχισμένος.

Έριξα γενναίο ύπνο

μετά από τέτοιο δείπνο

κι ας πεθάνω φαγωμένος

αντί σφόδρα λιμασμένος.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο »

Ερωτόκριτος [ο προφητικός]

Ανεβάζω και πάλι μία παλιά ανάρτηση από την εποχή που μας έσωζε ο Συριζα σκίζοντας  μνημόνια και βαρώντας νταούλια. Αν αλλάξουμε τα ονόματα συνεχίζει να είναι επίκαιρη:

Ανακαλύφθηκε τυχαία στην Εθνική βιβλιοθήκη ένα παλιό βιβλίο με μία διαφορετική εκδοχή του Ερωτόκριτου.

Φαίνεται ότι ο Κορνάρος είχε προφητικές ικανότητες. Ορίστε μερικά χαρακτηριστικά αποσπάσματα.

Ο Κομματόκριτος και η Ελλαδούσα
Τα Capital κι οι μετοχές, που ανεβοκατεβαίνουν,
με τις τιμές που ώρες ψηλά κι ώρες στα βάθη πηαίνουν·
και της ΕΕ τα δάνεια, που αναπαημό δεν έχουν,
που απ’ το Kαλό προς το Kακό δεν περπατούν μα τρέχουν·
και των Κομμάτω οι ταραχές, όχθρητες, και τα βάρη,
των Εκλογών τα όνειρα διάολος θα τα πάρει·

αυτάνα μ' εκινήσασι τη σήμερον ημέραν,
ν' αναθιβάλω και να πω τι κάμαν και τι φέραν
εις την Ελλάδα την φτωχή που πίστεψε τον Τσίπρα
που όμως αποδείχθηκε ότι δεν είχε Τσίπα
Κι όποιος πηγέ και ψήφισε πολιτικό κιανένα,
ας έρθει για ν' αφουκραστεί τι τούχει αυτός γραμμένα·
ας πάρει κόλλα και χαρτί για να υπολογίσει
εις το βαρέλι το άπατο πόσο νερό θα χύσει

Εις την ΕΕ οι τράπεζες τσιμπούσι έχουν στρώσει
Και μόνο του ελλαδιστάν ο κόσμος θα πληρώσει
Διότι με τον Πάγκαλο τάχα μαζί τα φάγαν
Μα τρώγανε τα κόμματα, αυτοί μόνο τηράγαν
Ο Βενιζέλος έφαγε μα και ο Μητσοτάκης
Σημίτης, άλλοι μπόλικοι και το κορόιδο ο Άκης
Εφάγανε οι βολευτές χωνεύουνε ακόμα
Κι ο λαουτζίκος κάθεται με ανοιχτό το στόμα.

Τάμαθες Ελαδούσα μου τα θλιβερά μαντάτα
Ο Τσίπρας μας επόβγαλε στου Δου-Νου-Του την στράτα
Μεγάλο φέσι βάλαμε μας φτάνει ως την μέση
το ΟΧΙ που ψηφίσαμε εδώ δεν έχει θέση
μεγάλη τούμπα έκανε ο Τσίπρας στην Ευρώπη
από την ζήλια έσκασε ο Κυριάκος και η Φώφη
Και τώρα θα πληρώνουμε και μεις και τα παιδιά μας
Κι όπως το πάει ο Σύριζα και τα τρισέγγονά μας.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο »

Πως έγινα ποιητής

Στην μάνα μου επίσκεψη πήγα στο Περιστέρι

και όσο επερίμενα να γίνει το φαΐ

κι ενώ ξερογουργούριζε το άντερο με βία

να ξεχαστώ ετσάκωσα βιβλίο εις το χέρι.

Μέσα είχε τα άπαντα του Γιώργου του Σουρή

ποιηματάκια, θέατρα, στιχάκια μαντινάδες

και δύο τόμους είχανε τα άπαντα εκείνου

που εσφαλμένα ποιητή ο κόσμος θεωρεί.

Διαβάζω λίγο στην αρχή, διαβάζω και στο τέλος

με έπιασε πονόματος, οι τρίχες μου επέσαν

με τον ανοικονόμητο εκείνον ποιητή

και εις το τόξο έβαλα φαρμακωμένο βέλος.

Τι σαχλαμάρες είν΄ αυτές στο δίτομο γραμμένες;

οποία ανεγκεφαλιά, οποία ατεχνία;

όταν θα τον εμύραιναν στην κούνια του μωρό

όλες οι μοίρες θάτανε σίγουρα μεθυσμένες.

Όλο κρυάδες έγραφε και όλο σαχλαμάρες

με τ΄ άνοστα αστεία του πλευρίτιδα θα πάθεις

μπορεί δυσκοιλιότητα, άφθες με τερηδόνα

ίσως κανέναν ίλιγγο από τις κουταμάρες.

Αγριεύω και σηκώνομαι κοιτάω ένα γύρω

πολεμική διάθεση μου έρχεται στο στήθος

αρπάζω το μολύβι μου, αρπάζω και χαρτί

εκδίκηση μαινόμενος να πάρω από την Σύρο.

Τρέμετε κάμποι και βουνά, στερέψετε βρυσούλες

της ποίησής μου ο θυμός θα τρίξει στους αιθέρες

και σύ ανοικονόμητε και φαύλε ποιητή

ψάξε για καταφύγιο στης Σύρου της ραχούλες.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο »

Βουκολικό

Αυτό είναι ένα παλιό σατιρικό ποίημα που ανακατεύει ελληνικές και αγγλικές λέξεις. Παραθέτω ολόκληρη την ομάδα του ποιήματος. Έχει δύο εκδοχές και τρεις εισαγωγές. Μπορείτε να διαλέξετε και να κάνετε συνδυασμό.

 

         In the middle of the στάνη

with πρόβατα around

Μήτσος said to the Κρουστάλλω…
 

In the village Καλοχώρι

where the flowers ανθούσαν

αnd the horses χλιμιντρούσαν

Μήτσος said to the Κρουστάλλω

-Do you μ’ απατάς με άλλο;

αnd Κρουστάλλω η καημένη

said to Μήτσος λυπημένη

-If you don’t believe εμένα

τότε κill me εδώ πέρα.
 

One day στη λιακάδα

sitting on the πρασινάδα

say ο Μήτρος to Κρουστάλλω

-Do you μ’ απατάς με άλλο;

κι’ η Κρουστάλλω σαν το hear

τηνε πιάνει μέγας fear

because τόπε η Μαγδάλω

ότι did it μ' έναν Γάλλο.

αnd the girl πονηρεμένη

lay down σαν πεθαμένη

-Μήτρο if you don’t believe me

με το καριοφύλι kill me.

and the Μήτρος που ήταν θύμα

την επίστεψε the βλήμα

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο »

Ο Χριστόφορος Κολομβίδης ανακαλύπτει την Αμερική.

Καθώς βόλτα επήγαινα στη θάλασσα μια μέρα
εσκέφτηκα ότι καλή θάταν μια κρουαζιέρα.
Σ’ ένα καράβι ανέβηκα που ήταν στο λιμάνι
και μία Ά Θέσεως έκλεισα μάνι-μάνι.
Φαγιά μου υποσχέθηκαν, ξενύχτια με κορίτσια
και κάθε ικανοποίηση σε ότι έχω βίτσια.
Το πλοίο εσαλπάρισε, πήγα για την καμπίνα
αλλά με βάλαν κι’ έπλυνα τα πιάτα στην κουζίνα.
Και ενώ εγώ ενόμιζα καλά πως θα περνάω,
άρχισα δωδεκάωρες βάρδιες να κοπανάω.
Ολημερίς εις το κουπί, το βράδυ αγγαρεία
και όλο εσκαρφάλωνα ψηλά εις τα ιστία.
Συνέχεια σκληρή δουλειά απ’ το πρωΐ στο βράδυ
και τρώγαμε μεσάνυχτα λιγάκι παξιμάδι.
Τρεις μήνες εις την θάλασσα μας έφαγε τ’ αλάτι
και ο λοστρόμος με λουρί μας βάραγε στην πλάτη.
Στην πείνα με ψοφήσανε, νερό; με κορακιάσαν
για να μην πω πόσες φορές ναυτίες με επιάσαν.
Ώσπου στο τέλος με χαρά «Στεριά-στεριά» ακούμε
και πάμε όλοι χαρούμενοι να αποβιβαστούμε.
Έξω αφού μας βγάλανε, μας στείλαν στα χωράφια
και μας το είπαν άμεσα χωρίς περιστροφή
ότι αν ποτέ θα θέλαμε να δούμε την Ευρώπη,
έπρεπε να πληρώσουμε για την επιστροφή

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο »

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ

Σε νέο μετακόμισα σπίτι, πανάθεμά το,
όλο σκουπίδια, φρόκαλα και χώματα γεμάτο
κι αντί μέσω της έμπνευσης τους ουρανούς να ΄γγίζω
με βάζει η γυναίκα μου συνέχεια να σκουπίζω.
Το ηθικόν το δίδαγμα αυτής της ιστορίας
είναι πως όποιος παντρευτεί θάχει ταλαιπωρίας.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο »

ΣΤΟΧΑΣΜΟΙ

Ήταν απομεσήμερο, καθόμουν στο μπαλκόνι
νοιώθω πως το στομάχι μου ολίγον τι φουσκώνει,
να φταίει τάχα το ψωμί: να φταίει το κρεμμύδι;
Ή μήπως τα πεντέμισυ κιλά πούφαγα μύδι;
ίσως να φταίνε οι αντεριές ή τα καλαμαράκια
ή τα μελομακάρονα ή τα τυροπιτάκια,
μα είναι πιθανότερο η σκέψη όπως τα φέρνει
νάναι το άγχος το πολύ, απού συχνά με δέρνει.
Από τα νεύρα τα πολλά ο στόμαχος φουσκώνει
κι έχει καούρες μόνιμα που το φαΐ τις στρώνει.
Αγχώδης εγεννήθηκα, αγχώδης θα πεθάνω,
χορτάτος θα τον στερηθώ τον κόσμο τον επάνω.
Απ΄ το πολύ το άγχος μου τσιμπάω λιγουλάκι
και πρόσφατα μου φύτρωσε κοιλιά κι ένα παχάκι
που άμα βλέπω γύρω μου να στέκει σαν σωσίβιο
με ένα μένος λυρικό μιμούμαι τον Οβίδιο
που ήταν νευρικός κι αυτός και ψιλοαγχωμένος
και μόνιμα απ΄ το φαϊ εγύριζε πρισμένος.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο »

Η διαθήκη μου

Όντας τρομερός καλλιτέχνης, είχα αναρτήσει παλιά ένα ποίημα με τίτλο ΔΙΑΘΗΚΗ. Ψάχνοντας να το βρω για να το στείλω σε κάποιον φίλο, ανακάλυψα ότι είχε χαθεί μαζί με κάποια άλλα, και από τα δύο ιστολόγιά μου, δεν ξέρω πως. Είχε επιβιώσει βέβαια αντιγραμμένο (και χωρίς πηγή βέβαια) σε δύο τρία άλλα ιστολόγια. Οπότε το ξανα-αναρτώ. Τι να κάνω; Αντιγράφω αυτούς μου με αντέγραψαν!

Η υστερνή μου θέλησις όταν θα μεγαλώσω
και την οδό την ένδοξο του βίου μου τελειώσω
είναι να με φυτέψουνε μέσα σε μια πλατεία
και να μου κάνουν άγαλμα και άλλα μεγαλεία.
Η μέρα δε η κρίσιμος η της γεννήσεώς μου
να ορισθεί εξ άπαντος επέτειος του κόσμου.
Παράτες και βεγγαλικά, οχήματα, φαντάροι,
οι πόλεις να σκοτώνονται ποια γόνο θα με πάρει,
οι βουλευτές, οι γραμματείς κι οι άλλοι φαρισαίοι
για μένανε να σβήνουνε των αγροτών τα χρέη.
Να πέφτει ο τιμάριθμος, τα κέρδη ν΄ ανεβαίνουν
και οι φτωχοί και άποροι με κρέας να χορταίνουν.
Τρεις κηπουροί με το γκαζόν που θάχω να παλεύουν
να το αφήνουν μπόλικο και να μην το κουρεύουν.
Τριγύρω να χοροπηδούν χορευτικά Ποντίων,
Θρακών, Πελοπονήσιων, Κρητών μα και Κυπρίων.
Παντού οι μικροπωλητές να ψήνουν παϊδάκια,
ο κόσμος δε να πρήζεται με μπύρες και σουβλάκια,
να χάνει η μάνα το παιδί και το παιδί την μάνα
από τα τόσα έκτροπα μέσα εις την αλάνα.
Να κόβουν βόλτες αλβανοί, μαύροι, ινδοί, αζέροι,
σκύλοι, γατιά, καλόγεροι, ζευγάρια χέρι χέρι
και θίασοι πολυμελείς να παίζουνε κοντά μου
τα έργα τα διάσημα που είναι όλα δικά μου.
Πολύστηλους διθύραμβους να γράφουνε στον τύπο
για μένα που κατήγγειλα κάθε φρικώδη ρύπο,
που ήμουνα αδέκαστος ταγός και δικαστής
που δυστυχώς δεν έβαλα και για πολιτευτής
(γιατί ακαίρως κόπηκε της νιότης μου το άνθος
στα εκατό με πάτησε μ΄ αμάξι κάποιος Μάνθος.
Γίνηκε διαδήλωση τότε για τα τροχαία
έπεσε η κυβέρνηση μα βγήκε άλλη νέα
και έβγαλε διάταγμα (σκληρή διαταγή)
όλοι να υπακούσουνε σ΄ αυτή την προσταγή,
εδιετάχθη το λοιπόν εάν κανείς τολμήσει
άλλον σοφό ωσάν εμέ να πάει να πατήσει
από το κράτος στην στιγμή μία ποινή θα έχει:
του δίνουν πέντε πεθερές ολημερίς να τρέχει).
νάχει παιχνίδια πλαστικά η πιτσιρικαρία
και στην πλατεία νάρχεται και η κουτσή Μαρία,
κάθε σαββατοκύριακο τζάμπα κρασί να δίνεται
όλοι να διασκεδάζουνε και της τρελής να γίνεται
Κι όταν η μέρα πούφυγα θάρχεται η αποφράδα
όλοι να τρώνε πιπεριά καυτή και φασολάδα.
Απ΄ το πολύ αέρισμα το νέφος ν΄ αυγαταίνει
το πλήθος δε να πέρδεται και να μην το χορταίνει.
Τουρίστες απειράριθμοι με όρεξη να μένουν
να προσκυνούν το μνήμα μου, μέσα να μπαινοβγαίνουν
και εις το βάθρο το ψηλό που θάχει τ΄ άγαλμά μου
να έχει ένα τετράστιχο κάτω απ΄ τ΄ όνομά μου:
Της Κρήτης είναι ο ποιητής
ολίγον τι ξεκούτης
κι αν και γεννήθηκε σωστός
εχάζεψε εν τούτοις.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο »

Πόλεμος Τσίπρα στην διαφθορά

Αχός βαρύς ακούγεται, πολλά τουφέκια πέφτουν.
Μήνα σε γάμο ρίχνονται; Μήνα σε χαροκόπι;
Ουδέ σε γάμο ρίχνονται, ουδέ σε χαροκόπι.
Ο Τσίπρας κάνει πόλεμο ποιος θα τα κονομάει.
Η Διαπλοκή τον πλάκωσε στης Άττικα τον πύργο.
ΑνΕλ στο χέρι άρπαξε, στους βουλευτές του κράζει.
-Πασόκ ΝουΔού φωνάζουνε, παιδιά μου ότι αρπάξτε!
Χίλια σεντούκια βρήκανε λεφτά συνταξιούχων,
και άλλα χίλια εισφορές από εργαζομένους.
Αυτοί «μαζί τα φάγανε», εσείς ξαναπληρώστε

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο »

Οι σκιές

Ο ήλιος έδυσε και ήρθε η νύχτα. Οι σκιές των σκοταδιών άρχισαν να σκιάζουν την πόλη. Μέσα στις σκιές των πολυκατοικιών μια σκιά στέκει ακίνητη. Κανείς δεν κινείται μέσα στις κρύες σκιές της βραδιάς. Η σκιερή σιλουέτα στέκει αόρατη μέσα στην σκιά της νύχτας. Μια εβδομάδα τώρα ένα σκοτεινό παιχνίδι εκτυλίσσεται στις σκιές. Η σκιά που παραμονεύει κρυμμένη στους ίσκιους της νύχτας παρακολουθεί ακούραστη.

Ξαφνικά μία σκιά εμφανίζεται από την σκιερή είσοδο της σκοτεινής πολυκατοικίας. Εξετάζει τις απειλητικές σκιές που την περικυκλώνουν και μετά προσπαθεί να χαθεί μέσα στο σκοτάδι. Στα χέρια της κρατάει ένα σκιερό αντικείμενο.

Η σκιά που, τόσες μέρες, παρακολουθούσε στις σκιές άρχισε να ακολουθεί την σκιά με το σκιερό αντικείμενο προσπαθώντας να παραμένει απαρατήρητη στις σκιές. Είχε γίνει η σκιά της σκιάς με το σκιερό αντικείμενο. Η σκιά ήταν χαρούμενη που είχε έρθει η ώρα να ανταμειφθεί για τους κόπους της. Έτσι δεν κατάλαβε ότι μια άλλη σκιά παρακολουθούσε την σκιά που παρακολουθούσε την σκιά με το σκιερό αντικείμενο. Και αυτή επίσης είχε τον ίδιο σκοπό. Η σκιά με το σκιερό αντικείμενο κατάλαβε ότι μέσα στους ίσκιους της νύχτας μια σκιά την ακολουθούσε. Προσπάθησε να γίνει ένα με τις σκιές της νύχτας.

Ήταν όμως αργά. Οι σκιές που την ακολουθούσαν δεν την έχασαν μέσα στους ίσκιους. Την πρόφτασαν και μια αδυσώπητη πάλη άρχισε ανάμεσα στις σκιές μέσα στην σκιά της νύχτας. Όλες οι σκιές ήθελαν το σκιερό αντικείμενο. Η μάχη έφτασε στο τέλος της. Μόνο μία από τις σκιές είχε μείνει όρθια με το σκιερό αντικείμενο του πόθου της στα χέρια.

Όμως… Τραγωδία!!!

Πάνω στην πάλη μέσα στους ίσκιους ανάμεσα στις σκιές, το σκιερό αντικείμενο είχε σπάσει και ήταν άχρηστο. Η σκιά απελπισμένη αισθάνθηκε έναν ισχυρό πόνο στο μέρος της καρδιάς. Ένας ίσκιος σκέπασε τα μάτια της, έπεσε και χάθηκε μέσα στους ίσκιους της νύχτας. Από την ανατολή ένα αμυδρό φως άρχισε να φωτίζει τις σκιές…

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο »

Επτανησιακή λιτότητα

Σήμερα πήγα και παρακολούθησα μία εκδήλωση όπου μερικές χορωδίες τραγούδησαν καντάδες και τραγούδια της παλιάς Αθήνας. Όχι, αν ήθελα ας μην πήγαινα αφού στην χορωδία συμμετείχε και η γυναίκα μου!
Και φυσικά από το ρεπερτόριο δεν έλειπε η πασίγνωστη καντάδα «Εις τον αφρό της θάλασσας».
Οπότε σκέφτηκα ότι αφού είναι απόκριες δεν βλάφτει να αλλάξω λίγο στους στίχους και να τους κάνω πιο επίκαιρους:

Εις τον αφρό, εις τον αφρό της θάλασσας
το ΔΟΥ-ΝΟΥ-ΤΟΥ, το ΔΟΥ-ΝΟΥ-ΤΟΥ κοιμάται
παρακαλώ σας κύματα
στον πάτο να το πάτε.

Γιαλό-γιαλοοοοό πηγαίναμεεεεέ
το χάλι μααααάς το κλαίγαμεεεεέ
γιαλό να πααααάς γιαλό ναρθειειειειείς
πήγαινε Μεεεεεέρκελ να πνιγειειειειείς

ναταν η θα, νάταν η θάλασσα ευρώ
και τα βουνά, και τα βουνά δολάριά
τον Σόιμπλε θα γράφαμε
στα δυό μας τα π@πάρια

Γιαλό-γιαλοοοοοό πηγαίναμεεεεεέ
την ψήφο μαααααάς την κλαίγαμεεεεεέ
σε εκλογεεεεεές αν ξαναπααααάς
μικρό καλαααααάθι να κραταααααάς

τον Τσίπρα τον, τον Τσίπρα τον ψηφίσαμέ
να κάνει τον, να κάνει τον καμπόσό
κι εκείνος το μνημόνιο
τόκανε άλλό τόσο

Είναι η τσεεεέπη αδειανηηηηή
χωρίς δεκκκκκκάρα τσακιστηηηηή
οι φόροι όλοοοοό πληθαίνουνεεεεεέ
ποτέ δεν λιιιιιίγοστεύουννννννέ

Άντε και του χρόνου να βγάλουμε τον Κυριάκο για να αποκτήσουμε ακόμα μακρύτερο μνημόνιο!

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο »

Στης ακρίβειας τον καιρό

Είναι σίγουρο ότι τώρα στις απόκριες θα περιλάβουν τον Τσίπρα και όλο το πολιτικό σύστημα και θα τους σύρουν τα εξ αμάξης στα πανηγύρια.
Είπα να βοηθήσω λίγο.

Στης Ευρώ- άιντε βρε στης Ευρώπης τον καιρό
Στης Ευρώπης τον καιρό πήγα ψήφισα κι εγώ

Και μου βγη- άιντε βρε και μου βγήκε από την κάλπη
Και μου βγήκε από την κάλπη Τσίπρας, κακοχρονονάχει

Πρώτη με- άιντε βρε πρώτη μέρα που εβγήκε
Πρώτη μέρα που εβγήκε μές την τσέπη μου εμπήκε

Και αμέ- άιντε βρε, και αμέσως για αρχή
και αμέσως για αρχή, οι περικοπές βροχή

πρώτα κό- άιντε βρε, πρώτα κόβει τους μισθούς
πρώτα κόβει τους μισθούς και τους άφησέ μισούς

Ύστερα άιντε βρε, ύστερα πιάνει τις ΔΕΚΟ
Ύστερα πιάνει τις ΔΕΚΟ, τον λαό αφήνει σέκο

Στους αγρό- άιντε βρε, στους αγρότες βάζει χέρι
Στους αγρότες βάζει χέρι, όλοι βρίζουν το ξεφτέρι

Βρε Αλέ- άιντε βρε, βρε Αλέξη στα κομμάτια
Βρε Αλέξη στα κομμάτια, μας τα πέταξες τα μάτια

Θέλω ά- άιντε βρε, θέλω άφθονους τους φόρους
Θέλω άφθονους τους φόρους, από σας τους ψηφοφόρους

Θέλω Ε- άιντε βρε, θέλω ΕΜΦΙΑ μεγάλο
Θέλω ΕΜΦΙΑ μεγάλο που στα σπίτια θα σας βάλω

Ψηφοφο- άιντε βρε, ψηφοφόροι βάζω φόρους
Ψηφοφόροι βάζω φόρους, σε γιατρούς και δικηγόρους

Επιδό- άιντε βρε, επιδόματά κομμένα
Επιδόματα κομμένα τα λεφτά όλα για μένα

Βρε Αλέ- άιντε βρε, βρε Αλέξη όχι άλλο
Βρε Αλέξη όχι άλλο, το παλούκι είναι μεγάλο

Κι άλλο χρή- άιντε βρε, κι άλλο χρήμα η Μέρκελ θέλει
Κι άλλο χρήμα η Μέρκελ θέλει, εγλυκάθηκε στο μέλι

Με το Δου- άιντε βρε, με το Δου-Νου-Του παρέα
Με το Δου-Νου-Του παρέα μας τα παίρνουνε ωραία

Βρε Αλέ- άιντε βρε, βρε Αλέξη κάνε κράτει
βρε Αλέξη κάνε κράτει, μας εθόλωσε το μάτι.

Και στις ά- άιντε βρε και στις άλλες εκλογές
Και στις άλλες εκλογές θα φας μαύρο και θα κλαις

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο »

Πρωτοχρονιάτικα κάλαντα

Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά,
ο Τσίπρας βγήκε παγανιά
τους φόρους να φουσκώσει
και εμάς να ξεπατώσει

Η Μέρκελ χρέη έγραφε
η Τρόικα τα έστελνε
κι ο Σύριζα ψηφίζει
και την τσέπη μας ξεσκίζει

Η εφορία έρχεται
έχετε ή δεν έχετε
το χρήμα να μαζέψει
δεν ακούει ούτε λέξη.

Οι τράπεζες υπάρχουνε
μόνο για να πληρώνεις
γιατί από τα Α-ΤΙ-ΕΜ
τίποτα δεν σηκώνεις

Σ’ αυτό το χάλι πούμαστε
η ΕΕ θα μας πηδήσει
αφού το χρέος που έχουμε
χίλια χρόνια θα ζήσει.

ΚΑΙ ΕΙΣ ΕΤΗ ΠΟΛΛΑ...

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο »

Επίκαιρα κάλαντα

Καλήν εσπέραν άρχοντες
κι αν είναι ορισμός σας
των δανειστών την θέληση
να πω στ΄ αρχοντικό σας

Τα φάντς αρχίζουν σήμερον
τα σπίτια να μπανίζουν
εις την ΕΕ αγάλλονται
κι οι ιδιοκτήτες βρίζουν

Το σχέδιο ψηφίστηκε
και από  την Βουλή μας
κι οι δανειστές θα πάρουνε
μέχρι και το βρακί μας.

Ο χρόνος που μας έρχεται
θα φέρει νέα χρέη
και πάλι θα ξεζουμιστεί
ο κόσμος που δεν φταίει.

Λουκέτα εις τα μαγαζιά,
φτώχεια, και απολύσεις,
είναι το αποτέλεσμα
που φέρνουνε οι κρίσεις.

Και τις αιτίες έψαξαν
εις την Βουλή εν τάχει
κι όλα τα φταίει ο λαός
που κακοχρονονάχει

Αλλά καλά να πάθουμε
μ’ αυτούς που κυβερνάνε
αφού εμείς ψηφίζουμε
κι αυτοί καλοπερνάνε.

Γιατί είναι πασίγνωστο
το ξέρουν κι οι κοκόροι
«ότι σκατά είν’ ο πρόεδρος
είναι κι οι ψηφοφόροι».

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο »

Η παπαδιά (Γεώργιος Σουρής)

Η κυρά ενός παπά
ένα διάκο αγαπά
και πολύ μ' αυτόν τα έχει...
και ο άντρας της κοιτά
τα πολλά της χωρατά
και για τούτον πέρα βρέχει.

Επερνούσαν μια χαρά
έως ότου μια φορά
έγινε παπάς βαρβάτος
και ο διάκος, ο αφράτος.
Κι ο παπάς της ο φτωχός
διόλου δεν εφθόνησε,
και ο ίδιος μοναχός
τον εχειροτόνησε.
Τίγκι, τούγκ!... μεγάλη σχόλη.
"Άξιος!" φωνάζουν όλοι
νέοι, γέροι και παιδιά.
Μα με όλο της το νάζι
"Υπεράξιος!" φωνάζει.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο »

Τὸ καλοκαίρι τώρα

Ἄρχισαν οἱ ψύχρες σιγὰ σιγά. Ἔτσι ἕνα ῥεμπέτικο μὲ θέμα τὸν ἤλιο καὶ τὴν ζεστὴ εἶναι ὅτι καλύτερο για τόνωση τοῦ ἠθικοῦ.

Τὸ καλοκαίρι τώρα γυρεύομε δροσιὰ
κι ὁ κόσμος παίρνει φορὰ στην ἀκροθαλασσιά.
Ἀγόρια καὶ κορίτσια σὰ γλάροι να πετοῦν,
μὲ χίλια δυο καπρίτσια στο κῦμα να βουτούν.
Ξαπλωμένοι βλέπεις χάμω νέοι, γεροὶ σὰν τρελοὶ
να κοιμούνται μες στην ἄμμο μὲ τὴν ζεστὴ την πολύ.
Κοπέλες σὰν τὸ γάλα, νεράιδες πλουμιστὲς
ἀπ' τὴν πολὺ λιακάδα να γίνονται ψητές.
Ποδάρια ξουρισμένα, ποδάρια μουμποτε(άγνωστη λέξη),
κορμιὰ καβουρντισμένα μὲ γάμπες τριχωτές.
Τρυφερὲς γλυκιὲς μικροῦλες, κοριτσόπουλα τρελὰ
σὰν ψημένες γαλοποῦλες να πετοῦν χωρὶς φτερά.
Καὶ τότε βλέπομ' ὅλοι πως ἒχομ' ὀμορφιὲς
μὰ ἔχουμε καὶ χάλιά που εἶναι για να κλαις,
σὰν βλέπω να βουτάνε κι οἱ φώκιες οἱ γριὲς
καὶ γεροὶ μὲ φαλάκρες, μουστάκια καὶ κοιλιές.
Καὶ ἀγόρια τὰ καημένα σὰν ὀρτύκια σουβλιστά,
σὰν κοκόρια μαδημένα σὰν τρυγόνια ξυδιαστά.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο »

Η Μαρίκα η δασκάλα (Ρούκουνας)

Ἕνα παλιό ρεμπέτικο τραγούδι, γραμμένο ἀπό πρακτικά ἀγράμματους μουσικούς. Ἀπολαῦστε τόν γρήγορο καί ἄμεσο στίχο (δυστυχῶς χωρίς τήν ἀπίθανη ἐκτέλεση τῶν ἐπίσης ἀγράμματων μουσικῶν). Τέλος κάνετε μία σύγκριση μέ τά σημερινά «σουξέ» τοῦ ἑνός στίχου καί τῶν ἑκατό ἐπαναλήψεων τοῦ ρεφραίν.

Ἡ Μαρίκα ἡ δασκάλα

πώχει σπίτια δυό μεγάλα

τό πρωί στίς ἕξι βγαίνει

καί στήν ἀγορά πηγαίνει.

Τό καλάθι της κρατάει

καί μέ ὄρεξη κοιτάει

νάβρει τρυφερό μοσχάρι

ἤ κανένα φρέσκο ψάρι.

Ἕνας νιός λεβέντης πρώτης

ὁ ψαράς ὁ Παναγιώτης

τήν δασκάλα τήν γνωρίζει

καί τηνε καλημερίζει.

Ἔχω δυό λαβράκια φίνα

πούρθαν τώρ’ ἀπ’ τήν Ραφήνα

πάρε τόνα νά τό βράσεις

μία ψαρόσουπα νά φτιάξεις.

Τό λαβράκι δέν μοῦ κάνει

θέλω ψάρι γιά τηγάνι

κι ἄν δέν ἔβρω παλαμίδα

παίρνω γόπα ἤ μαρίδα.

Κι ἄν δέν ἔβρω τέτοια ψάρια

παίρνω μία ὀκά μπατζάρια

βάζω καί λιγάκι λάδι

καί μασάω καί τό βράδυ.

Ἔτσι κάθε μέρα βγαίνει

κι ὅμως τίποτα δέν παίρνει

ἡ τσιγκούνα ἡ δασκάλα

πώχει σπίτια δυό μεγάλα.

Κάθε τρυφερό τσ’ ἀρέσει

μά φοβᾶται νά ξοδέψει

κι ἔτσι ἀπ’ τήν τσιγκουνιά της

μένει ἄδεια ἡ κοιλιά της.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο »

Μαντινιάδες

Ὅταν πεθάνω βάλτε μου τό κινητό στό μνῆμα,
μά μήν τό βάλετε βαθιά γιατί δέ θάχει σῆμα.

Σού 'στειλα τά e mail μοῦ, μά ἐσύ πρίν τά ἀνοίξεις
στόν Κάδο Ἀνακύκλωσης διάλεξες νά τά ρίξεις.

Θά γίνω hacker τῆς καρδιᾶς, τούς κωδικούς νά σπάσω,
νά σ' ἔχω σ' ἕνα CD- ROM νά μή σέ ξαναχάσω.

Τή μέρα πού σέ γνώρισα φόρεσα μαῦρο φοῦτερ,
καί τ' ὄνομά σου ἔγραψα στή μνήμη τοῦ computer.

Γίνε κυρά μου Internet νά γίνω ἰστοσελίδα
κάθε πού ἀνοίγεις τό PC νά 'μαι ἀρχική σελίδα.

Άχ καί νά ἦταν κινητό μωρό μου ἡ καρδιά σου,
γιά νά κατέχω μόνο ἐγώ τό pin τοῦ ἔρωτά σου!

Ἐσύ πού ἕνα sms δέ κάτεχες νά πέψεις,
ἤξερες τήν καρδούλα μου ἀμέσως νά τήν κλέψεις!


Ὅταν περνᾶς ἀπ’ τό στενό νά μή γλακᾶς μέ φόρα
γιατί δέν ἔχεις ΑΒS καί εἶναι κατηφόρα!

Εἶναι τό σῶμα σου φωτιά καί μένα εἶναι βενζίνη
πότε θ’ ἀνταμώσουμε ἡ ἔκρηξη νά γίνει;

Red Bull θά πίνω σήμερα, Red Bull μέχρι νά γκώσω
μπᾶς μου φυτρώσουνε φτερά ναρθῶ νά σέ ἀνταμώσω.

Πάρε γυναίκα νευρική νά σέ ἀναταράσσει
πάρε ὑπομονετική μία ὥρα νά σέ σκάσει.

Ἐγώ παρέα μέ γιατρό καί μέ παπά δέν κάνω
ὁ ἕνας θέλει νά πονῶ κι ὁ ἄλλος νά ποθάνω.

Ἀπό τό Κτεο οἱ καρδιές ἔπρεπε νά περνοῦνε
κι ὅσες δέν εἶναι δυνατές νά μήν κυκλοφοροῦνε.

Γιά ὦρες ἀδιάκοπα τό κινητό μου κλαίει,
ἕνα δικό σου μήνυμα θέλει νά πάρει λέει.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο »

Δημοσθένους λέξεις

Το συγκεκριμένο τραγούδι είναι πολιτικό. Μπορεί όμως να αποκτήσει μία τελείως "εσωτερική" χροιά. Αρκεί να το διαβάσεις με διαφορετικό μάτι. Είσαι εγκλωβισμένος μέσα σε μία εσωτερική ψυχολογική φυλακή. Όταν βγεις από εκεί θα είσαι μόνος σου γιατί στην ψυχολογική χώρα σου δεν θα υπάρχουν πια άνθρωποι. Όλα τα ελαττώματα που κουβαλάς (οι φίλοι) θα έχουν πεθάνει και η ψυχολογική σου χώρα θα σου είναι πλέον ξένη. Ελεύθερος θα "καβαλικεύεις" τον αέρα και όλοι θα σταθούν εκστατικοί μπροστά σου. Θα πεις στον φρουρό (τον εσωτερικό Νόμο) την εσωτερική λέξη που θα σου δώσει την ελευθερία σου...

Κι αν βγω απ’ αυτή τη φυλακή
κανείς δε θα με περιμένει
οι δρόμοι θάναι αδειανοί
κι η πολιτεία μου πιό ξένη.

Τα καφενεία όλα κλειστά
κι οι φίλοι μου ξενιτεμένοι,
αέρας θα με παρασέρνει
κι αν βγω απ' αυτή τη φυλακή.

Κι ο ήλιος θ' αποκοιμηθεί
μες τα ερείπια της Ολύνθου
θα μοιάζουν πράγματα του μύθου
οι φίλοι μου και οι εχθροί.

Μαρμαρωμένοι θα σταθούν
οι ρήτορες κι οι λωποδύτες,
ζητιάνοι, εταίρες και προφήτες
μαρμαρωμένοι θα σταθούν.

Μπροστά στην πύλη θα σταθώ
με τις κουβέρτες στη μασχάλη
κι αργοκουνώντας το κεφάλι
θα χαιρετήσω το φρουρό.

Χωρίς βουλή, χωρίς Θεό
σαν βασιλιάς σ' αρχαίο δράμα
θα πω τη λέξη και το γράμμα
μπροστά στην πύλη θα σταθώ.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο »

Το Παραπαίον Γήρας (Σουρής)

Τας τρίχας άσπρης κεφαλής
σκοπόν τας έχουν προσβολής
κι ειν' εμπαιγμός της μοίρας
το παραπαίον γήρας.

Όπου το πόδι μου σταθεί
και όπου περπατήσω
σιγά-σιγά μ' ακολουθεί
ο χάρος από πίσω.

Αυτό το έρημο κορμί
το τριγυρίζουν σκύλοι
και "χόρτασες κι εσύ ψωμί"
μου λεν εχθροί και φίλοι.

Ως φάσμα τρέχω της νυκτός
μακράν του δρώντος κόσμου
και όπου τάφος ανοικτός
μου φαίνεται δικός μου.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο »