Οι καλόγεροι παλεύουν [ή έστω υποτίθεται ότι παλεύουν] με τα
πάθη και τα ελαττώματά τους. Έτσι, δεν είναι παράξενο που κάποιος ξαφνικά
βρέθηκε να έχει κρίση ταυτότητας!
-Τί εἶσαι
ἐσύ;
-Κοίτα νά
δεῖς, ἀπαντάει ὁ καλόγερος. Φοράω ράσα, εἶμαι σέ μοναστήρι, ἑπομένως εἶμαι
καλόγερος. Ἐσύ τί εἶσαι;
-Κοίτα νά
δεῖς, ἀπαντάει αὐτή, ὅλη μέρα σκέφτομαι γυναῖκες, μοῦ ἀρέσουν οἱ γυναῖκες, θέλω
νά κάνω σέξ μέ γυναῖκες, ἑπομένως εἶμαι λεσβία.
Ὁ καλόγερος,
σκεφτικός, συνεχίζει τίς δουλειές του καί κάποια στιγμή τόν ρωτάει κάποιος:
-Εἴσαστε
καλόγερος;
-Αὐτό νόμιζα
μέχρι τώρα, ἀπάντησε ἐκεῖνος. Ἀλλά τελικά νομίζω ὅτι εἶμαι λεσβία!
