Το ανέκδοτο αυτό προέρχεται από την δεκαετία του 1990. Τότε κυκλοφορούσαν οι δισκέτες από μαγνητικό υλικό όπου μπορούσε κάποιος να αποθηκεύει τα αρχεία του. Ήταν ευαίσθητες, χάλαγαν εύκολα και τα δεδομένα τους καταστρέφονταν εάν πλησίαζαν σε κάποιο μαγνητικό πεδίο, από μαγνήτες ή και καλώδια ακόμα. Εγώ προσωπικά, έγραφα τα πάντα σε δύο δισκέτες για σιγουριά.
Ο μπαμπάς επιστρέφει από την κουζίνα με ένα φλιτζάνι καφέ Μπαίνει στο γραφείο του όπου έχει τον υπολογιστή και όλα τα σχετικά με την δουλειά του. Ο μικρός του γιος κάθεται στο γραφείο και παίζει. Ο μικρός -μόλις τον βλέπει- τον ρωτάει:
-Μπαμπά οι δισκέτες δεν είναι φτιαγμένες με μαγνητικό υλικό;
-Ναι, απαντάει αυτός.
-Και τότε γιατί δεν τις σηκώνει ο μαγνήτης;
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο »
Ο μπαμπάς επιστρέφει από την κουζίνα με ένα φλιτζάνι καφέ Μπαίνει στο γραφείο του όπου έχει τον υπολογιστή και όλα τα σχετικά με την δουλειά του. Ο μικρός του γιος κάθεται στο γραφείο και παίζει. Ο μικρός -μόλις τον βλέπει- τον ρωτάει:
-Μπαμπά οι δισκέτες δεν είναι φτιαγμένες με μαγνητικό υλικό;
-Ναι, απαντάει αυτός.
-Και τότε γιατί δεν τις σηκώνει ο μαγνήτης;