Ευχηθείτε μου

Τελευταία μέρα σήμερα.

Από αύριο πάω με την σύζυγο για δύο βδομάδες περίπου στο βουνό.

Πρέπει να ομολογήσω ότι στην θάλασσα ήμουν άτυχος.

-Την ετάισα στιφάδο για μεσημέρι και μετά την πήγα για βουτιές αμέσως και δεν έπαθε τίποτε.

-Την κατέβασα σε απόκρημνες παραλίες, ούτε που γλίστρησε.

-Την πήγα στα βαθιά, ούτε ένας καρχαρίας δεν υπήρχε.

-Δεν φάνηκε ούτε μία σμέρνα ή μία τσούχτρα βρε αδερφέ.

-Δεν πάτησε κάν έναν αχινό.

Τώρα θα πάμε στο βουνό, σε ένα άγριο μέρος με πυκνό δάσος. Εκεί όλο και κάποια αρκούδα θα υπάρχει, κανένας λύκος ή τίποτε τσοπανόσκυλα.

Καλό σας καλοκαίρι και ΚΑΛΗ ΜΟΥ ΤΥΧΗ.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο »

Πως έγινε

Κάποτε ήταν ένας αλλά έπεσε από έναν γκρεμό και έγιναν δυο.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο »

Φοβίες

Φοβάμαι μήπως μια μέρα με αφήσουν όλοι και... μείνουν μόνοι τους.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο »

Μου αρέσει ο τρόπος που σκέφτεσαι

-Τι είναι αυτό που αποτελείται αποκλειστικά από μύες, δεν έχει κόκαλα και, όταν υποστεί σεξουαλικό ερέθισμα, διαστέλλεται μέχρι και στο ΔΙΠΛΑΣΙΟ μέγεθος;
Είναι η καρδιά, αλλά μ' αρέσει ο τρόπος που σκέφτεσαι ...

-Τι είναι αυτό που ΕΠΙΣΗΣ αποτελείται αποκλειστικά από μύες, δεν έχει κόκαλα και, όταν υποστεί σεξουαλικό ερέθισμα, διαστέλλεται μέχρι και στο ΤΡΙΠΛΑΣΙΟ μέγεθος;
Είναι η κόρη του ματιού, αλλά μ' αρέσει ο τρόπος που σκέφτεσαι...

-Τι είναι αυτά που: βγαίνουν σε ζευγάρι (όχι, δεν είναι τα παπούτσια), είναι μαύρα και όταν υποστούν ένταση ή οποιοδήποτε άλλο ερέθισμα, εκκρίνουν παχύρρευστη ουσία;
Τα νεφρά, αλλά μ' αρέσει ο τρόπος που σκέφτεσαι...

-Υπάρχουν τρεις γυναίκες που τρώνε παγωτό στην παραλία: η πρώτη το γλύφει. Η δεύτερη το δαγκώνει. Και η τρίτη το τρώει με το κουταλάκι. Ποια είναι λοιπόν η παντρεμένη;

Είναι αυτή που φοράει βέρα, αλλά μ' αρέσει ο τρόπος που σκέφτεσαι...

-Τι είναι αυτό που περνάει ανάμεσα από το στήθος μιας γυναίκας και καταλήγει σε μια τρύπα;
Η ζώνη ασφαλείας, αλλά μ' αρέσει ο τρόπος που σκέφτεσαι...

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο »

Δημοσθένους λέξεις

Το συγκεκριμένο τραγούδι είναι πολιτικό. Μπορεί όμως να αποκτήσει μία τελείως "εσωτερική" χροιά. Αρκεί να το διαβάσεις με διαφορετικό μάτι. Είσαι εγκλωβισμένος μέσα σε μία εσωτερική ψυχολογική φυλακή. Όταν βγεις από εκεί θα είσαι μόνος σου γιατί στην ψυχολογική χώρα σου δεν θα υπάρχουν πια άνθρωποι. Όλα τα ελαττώματα που κουβαλάς (οι φίλοι) θα έχουν πεθάνει και η ψυχολογική σου χώρα θα σου είναι πλέον ξένη. Ελεύθερος θα "καβαλικεύεις" τον αέρα και όλοι θα σταθούν εκστατικοί μπροστά σου. Θα πεις στον φρουρό (τον εσωτερικό Νόμο) την εσωτερική λέξη που θα σου δώσει την ελευθερία σου...

Κι αν βγω απ’ αυτή τη φυλακή
κανείς δε θα με περιμένει
οι δρόμοι θάναι αδειανοί
κι η πολιτεία μου πιό ξένη.

Τα καφενεία όλα κλειστά
κι οι φίλοι μου ξενιτεμένοι,
αέρας θα με παρασέρνει
κι αν βγω απ' αυτή τη φυλακή.

Κι ο ήλιος θ' αποκοιμηθεί
μες τα ερείπια της Ολύνθου
θα μοιάζουν πράγματα του μύθου
οι φίλοι μου και οι εχθροί.

Μαρμαρωμένοι θα σταθούν
οι ρήτορες κι οι λωποδύτες,
ζητιάνοι, εταίρες και προφήτες
μαρμαρωμένοι θα σταθούν.

Μπροστά στην πύλη θα σταθώ
με τις κουβέρτες στη μασχάλη
κι αργοκουνώντας το κεφάλι
θα χαιρετήσω το φρουρό.

Χωρίς βουλή, χωρίς Θεό
σαν βασιλιάς σ' αρχαίο δράμα
θα πω τη λέξη και το γράμμα
μπροστά στην πύλη θα σταθώ.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο »

Τι είχε

Πάει κάποιος στον μπακάλη για ψώνια.
-Θέλω ένα κιλό φέτα και μισό κιλό Αλτσχάϊμερ, λέει στον υπάλληλο.
-Αλτσχάϊμερ; ρωτάει αυτός. Δεν υπάρχει τέτοιο τυρί. Μήπως σας είπαν κάτι άλλο;
-Τι να σου πω βρε παιδί, λέει ο πελάτης, με την γραβιέρα που έχω στο κεφάλι...

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο »

Το Παραπαίον Γήρας (Σουρής)

Τας τρίχας άσπρης κεφαλής
σκοπόν τας έχουν προσβολής
κι ειν' εμπαιγμός της μοίρας
το παραπαίον γήρας.

Όπου το πόδι μου σταθεί
και όπου περπατήσω
σιγά-σιγά μ' ακολουθεί
ο χάρος από πίσω.

Αυτό το έρημο κορμί
το τριγυρίζουν σκύλοι
και "χόρτασες κι εσύ ψωμί"
μου λεν εχθροί και φίλοι.

Ως φάσμα τρέχω της νυκτός
μακράν του δρώντος κόσμου
και όπου τάφος ανοικτός
μου φαίνεται δικός μου.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο »