Ἕνας τύπος πού ἤθελε νά γίνει μοναχός πάει σέ ἕνα μοναστήρι καί ὁ ἡγούμενος τοῦ λέει τούς κανόνες:
-Ἐμεῖς ἐδῶ τηροῦμε αὐστηρά τόν κανόνα τῆς σιωπῆς τέκνον μου.
-Δηλαδή τί;
-Μιλᾶμε μία φορᾶ κάθε 2 χρόνια καί λέμε 2 μέ 3 λέξεις!
Δέχεται ὁ τύπος καί εἰσέρχεται στήν μονή. Μετά ἀπό 2 χρόνια πάει στόν ἡγούμενο καί τοῦ λέει:
-Θέλω φαΐ!
-Ἐντάξει, λέει ὁ ἡγούμενος.
Μετά ἀπό 2 χρόνια πηγαίνει πάλι στόν ἡγούμενο καί λέει:
-Κρεβάτι σκληρό!
-Ἐντάξει, λέει ὁ ἡγούμενος.
Μετά καί τήν τρίτη 2ετία πηγαίνει πάλι στόν ἡγούμενο καί τοῦ λέει:
-Ἐγώ φεύγω!
Καί ἀπαντᾶ ὁ ἡγούμενος:
-Νά φύγεις ρέ! Μᾶς ἔχεις πρήξει μέ τήν γκρίνια σου!
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο »
-Ἐμεῖς ἐδῶ τηροῦμε αὐστηρά τόν κανόνα τῆς σιωπῆς τέκνον μου.
-Δηλαδή τί;
-Μιλᾶμε μία φορᾶ κάθε 2 χρόνια καί λέμε 2 μέ 3 λέξεις!
Δέχεται ὁ τύπος καί εἰσέρχεται στήν μονή. Μετά ἀπό 2 χρόνια πάει στόν ἡγούμενο καί τοῦ λέει:
-Θέλω φαΐ!
-Ἐντάξει, λέει ὁ ἡγούμενος.
Μετά ἀπό 2 χρόνια πηγαίνει πάλι στόν ἡγούμενο καί λέει:
-Κρεβάτι σκληρό!
-Ἐντάξει, λέει ὁ ἡγούμενος.
Μετά καί τήν τρίτη 2ετία πηγαίνει πάλι στόν ἡγούμενο καί τοῦ λέει:
-Ἐγώ φεύγω!
Καί ἀπαντᾶ ὁ ἡγούμενος:
-Νά φύγεις ρέ! Μᾶς ἔχεις πρήξει μέ τήν γκρίνια σου!
