Ὁ βασιλιάς ἄρχει
Ὁ πατριάρχης ἄρχει καί στούς δυό
Ὁ στρατιώτης πολεμάει καί γιά τούς τρεῖς
Ὁ ἐργάτης τρέφει καί τούς τέσσερις
Ὁ δικηγόρος μπερδεύει καί τούς πέντε
Ὁ γιατρός ξεμπερδεύει καί τούς ἕξι
Ὁ φαρμακοποιός φαρμακώνει καί τούς ἑπτά
Ὁ παπάς κηδεύει καί τούς ὀκτώ
Ὁ νεκροθάφτης θάβει καί τούς ἐννιά
Ὁ διάβολος θάβει καί τούς δέκα
Ἡ γυναίκα τούς ἐξαπατᾶ ὅλους
Ἐπιγραφή σέ μπάρ στό Τέξας:
-Παρακαλοῦνται οἱ ἀξιότιμοι πελάτες νά μήν χρησιμοποιοῦν τά ἔπιπλα στούς καυγάδες τους. Ὑπάρχουν ρόπαλα πίσω ἀπό τήν πόρτα.
Μία μαρίδα λέει ἀπελπισμένη σέ μίαν ἄλλη:
-Ἀφοῦ δέν μέ θέλεις θά αὐτοκτονήσω. Θά πάω νά πέσω στήν στεριά.
Διάλογος πατέρα καί γιοῦ ἀπό τά Ζωνιανά:
-Πατέρα ἀπόψε θά πᾶμε μέ τσί ἄλλους στό Ρέθεμνος καί θέλω λεφτά!
-Δέν ἔχω μόνο παρέτηξέ με.
-Μά δέν ἔχω μία.
-Εἶπα σου δέν σοῦ δίνω κατάλαβες τό;
Δῶσε μου-δέ σου δίνω, τέλος ὁ πατέρας λύγισε καί τοῦ δίνει μία κάρτα ἀνάληψης μετρητῶν ἀπό ΑΤΜ.
-Πάρε ἐτοινιέ τήν κάρτα καί ἄμε στό ὑπόγειο. Ἐκειά εἶναι τό ΑΤΜ καί πάρε ὅσα θές.
Εἶναι ἡ γυναίκα ἑνός τύπου, ὁ ὁποῖος βρίσκεται διαρκῶς στό νοσοκομεῖο
μέ κρίσεις. Τή μία πέφτει σέ κῶμα, τήν ἄλλη γίνεται καλύτερα, κ.ὁ.κ...
Παρόλα αὐτά, αὐτή ἦταν στό πλευρό τοῦ κάθε μέρα, κάθε ὥρα, κάθε λεπτό.
Σέ μία στιγμή, καί ἐκεῖ πού καθόταν καί τόν κοίταζε πού ξάπλωνε στό
κρεβάτι τοῦ νοσοκομείου, αὐτός ἀνοίγει λίγο τά μάτια του καί της
ψιθυρίζει μέ βαρύ τόνο:
-Ξέρεις κάτι; Ἤσουν πάντα στό πλευρό μου σέ ὅλες μου τίς δύσκολες
στιγμές... Ὅταν ἀπολύθηκα ἀπό τή δουλειά μου, ἤσουν ἐκεῖ νά μέ
παρηγορήσεις, ὅταν ἡ ἐπιχείρησή μου ἀπέτυχε, ἤσουν ἐκεῖ νά μέ
ὑποστηρίξεις, ὅταν μέ πυροβόλησαν στό δάσος, ἤσουν ἐκεῖ, ὅταν χάσαμε
τό σπίτι, ἤσουν πάντα μαζί μου... Τώρα πού ἡ ὑγεία μου κλονίστηκε,
εἶσαι συνεχῶς στό πλευρό μου... Λοιπόν ξέρεις κάτι;
-Τί, ἀγάπη μου; τόν ρωτάει ἐμφανῶς συγκινημένη ἡ γυναίκα του.
-Δέν φεύγεις, μωρή γκαντέμω, ἀπό δίπλα μου, μπᾶς καί δῶ καί ἐγώ μία
ἄσπρη μέρα;
Εἶναι ἕνας τύπος στήν παραλία καί ἐπιδεικνύει τό σῶμα του περήφανος. Περνάει δίπλα ἀπό μία κοπέλα καί τήν ρωτάει:
-Σού ἀρέσει τό σῶμα μου;
-Ὄχι, ἀπαντᾶ ἐκείνη.
-Οὔτε ἐμένα, λέει αὐτός, σαχλαμάρα τραγούδι εἶναι!
Ἕνας τύπος ἔτρεχε μέ τήν Φεράρι του στήν ἐθνική. Κάποια στιγμή ἀκούει ἀπό ἀριστερά ἕνα βρούμμμ καί βλέπει ἕνα κοτόπουλο νά τοῦ κάνει προσπέραση! Ἀρχίζει νά γκαζώνει γιά νά τό φτάσει, τό κοντέρ δείχνει 280 καί ἀκούει πάλι ἀπό ἀριστερά ἕνα βρρούμμμ καί βλέπει ἄλλο ἕνα κοτόπουλο νά τόν προσπερνᾶ! Σανιδώνει τό γκάζι καί ἐνῶ ἔχει πιάσει 320 κυνηγώντας τά δυό κοτόπουλα, τοῦ κάνει προσπέραση ἕνα τρίτο! Τρελαίνεται ὁ τύπος, φρενάρει, κατεβαίνει ἀπό τήν Φεράρι καί ἀρχίζει νά τήν κλωτσάει. Τόν πλησιάζει ἕνας ἀγρότης καί τόν ρωτάει γιατί καταστρέφει ἕνα τόσο ἀκριβό αὐτοκίνητο.
-Ἄσε μέ ρέ φίλε, τοῦ λέει ὁ ἄλλος. Ἔσκασα 200 χιλιάρικα γιά νά τό πάρω καί μοῦ κάνανε προσπέραση τρία κοτόπουλα!
-Ἀααα, γιά τά κοτόπουλα λές; Αὐτά εἶναι δικά μας.
-Δικά σας;
-Ναί. Ἐμεῖς στήν οἰκογένεια εἴμαστε τέσσερα ἄτομα καί μᾶς ἀρέσει πολύ νά τρῶμε κοτόπουλα καί εἰδικά τό μπούτι. Φτιάξαμε λοιπόν μία διασταύρωση κοτόπουλου μέ τέσσερα μπούτια γιά νά μήν τσακωνόμαστε.
-Τί λές ρέ φιλαράκο, μένω ἔκπληκτος. Κοτόπουλα μέ τέσσερα μπούτια! Καί δέ μου λές, εἶναι νόστιμα;
-Ξέρω γῶ; Σάμπως πιάσαμε καί κανένα!
Ο γιατρός ἀνακοινώνει περίλυπος στόν ἀσθενῆ:
-Δυστυχῶς κύριε ἔχετε μόνο ἕξι μῆνες ζωῆς.
-Γιατρέ πές μου, τί μπορῶ νά κάνω;
Γ: Τηγανητά, μεζέδες, μπριζολάκια, πίτσες, ξενύχτι, ποτό, κάπνισμα, σέξ κομμένα ὅλα…
-Καί θά ζήσω περισσότερο;
-Ὄχι ἀλλά ἔτσι θά σοῦ φανεῖ…
Ἕνας τύπος ναυαγεῖ σ` ἕνα νησί μέ τήν Cindy Crawford καί παρά τήν ἐρημιά, παρά τήν μοναξιά, γιά ἀρκετές βδομάδες τό ἔπαιζε ἄνετος καί δέν ἔκανε καμιά κίνηση. Τελικά, δέν ἄντεξε καί τήν ρώτησε ἄν θά μποροῦσαν ἴσως νά ἔχουν κάποια φυσική ἐπαφή ὥστε νά καλύπτουν καί τίς ἀνάγκες τους. Η Cindy συμφώνησε καί ἔτσι ἄρχισε μία τρελή, μεγαλειώδης σεξουαλική σχέση! Ὅλα πήγαιναν μία χαρά γιά μερικούς μῆνες. Μία μέρα ὁ δικός μας πάει καί τῆς λέει:
-Ἔχω ἕνα πρόβλημα. Εἶναι ἕνα ἀνδρικό πρόβλημα καί πρέπει νά σοῦ ζητήσω μία χάρη.
-Γιά λέγε...
-Μπορῶ νά δανειστῶ τό μολύβι ποῦ βάφεις τά φρύδια σου;
Κάπως ἀστεῖο της φάνηκε ἀλλά τοῦ τό ἔδωσε. Ὁ τύπος συνέχισε:
-Θά σ` ἐνοχλοῦσε ἄν σου ζωγράφιζα ἕνα μουστάκι;
Η Cindy ἔχει ἀρχίσει νά ἀνησυχεῖ λίγο, ἀλλά συμφωνεῖ. Καί αὐτός συνεχίζει:
-Νά φοροῦσες κάποιο ἀπό τά δικά μου ροῦχα; Ξέρεις, τό χῶ πραγματικά ἀνάγκη νά φαίνεσαι ὅσο πιό ἄντρας γίνεται...
Αὐτή ἔχει ἀρχίσει νά ἀπογοητεύεται πιά, ἀλλά... ντύνεται μέ τά ροῦχα του.
Μία τελευταῖα χάρη, τῆς λέει ὁ τύπος. Σέ πειράζει νά σέ φωνάζω Γιῶργο;
Ἡ θεά ἔχει πέσει πλέον σέ βαθύτατη ἀπελπισία σκέφτεται: «δέ βαριέσαι...» καί λέει:
-Φώναζε μέ ὅπως θέλεις...
Τότε αὐτός τήν σκουντάει στό μπράτσο καί λέει:
-Λοιπόν, ρέ Μῆτσο, δέν μπορεῖς νά φανταστεῖς μέ ποιάν κοιμᾶμαι ἐδῶ καί κάτι μῆνες! "
