Το ανέκδοτο είναι αρχαίο. Κυκλοφορούσε την δεκαετία του 1960 όταν είχαμε σαν νόμισμα την δραχμή.
Η σωτηρία της ψυχής είναι ένα περίπλοκο ζήτημα. Υπάρχουν πολλοί παράγοντες ποσότητας, ποιότητας και προθέσεως των πράξεών μας. Αυτήν ακριβώς την διαδικασία σατιρίζει και η παρακάτω ιστορία:
Πεθαίνει κάποιος και παρουσιάζεται στον Άγιο Πέτρο για να κριθεί. Ανοίγει αυτός τα βιβλία του ψάχνει και δεν ανακαλύπτει καμία καλή πράξη του αποθανόντος, οπότε αποφασίζει να τον στείλει στην κόλαση.
Τότε, ο κρινόμενος έντρομος είπε:
-Περιμένετε, περιμένετε. Όταν ήμουνα δεκαπέντε χρονών έδωσα ένα δίφραγκο σε κάποιον ζητιάνο.
Ο Άγιος Πέτρος άρχισε τότε να ψάχνει τα βιβλία του, ανακάτεψε όλη την βιβλιοθήκη και στο τέλος, ανακαλύπτει ότι πράγματι ο πεθαμένος είχε κάνει αυτήν την ελεημοσύνη.
Σκέφτεται λίγο και μετά γυρνάει στον άγγελο που περίμενε δίπλα του και του λέει:
-Δώσε του το δίφραγκο και στείλε τον στον διάβολο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου