Η όλη διαδικασία βασίστηκε στο γεγονός ότι το νερό βράζει στους 100 βαθμούς Κελσίου σε ατμοσφαιρική πίεση, αλλά σε χαμηλότερη πίεση βράζει σε χαμηλότερη θερμοκρασία.
Έτσι το γλυκό θα δέσει πολύ πιο γρήγορα, αφού «δέσιμο» σημαίνει να φύγει τόσο νερό από μέσα ώστε το σιρόπι να πήξει. Ο βρασμός σε χαμηλότερη θερμοκρασία και για λιγότερη ώρα σημαίνει επίσης ότι οι βιταμίνες του φρούτου καταστρέφονται λιγότερο.
Ορίστε μία απλή κατασκευή για τρελούς επιστήμονες που τους αρέσουν τα γλυκά.
Στο σωληνάκι της βαλβίδας ασφαλείας στερέωσα, με σφιγκτήρα, τον πορτοκαλί σωλήνα 2.
Στην συνέχεια τον σύνδεσα στο «ψυγείο» 3, το οποίο αποτελείται από δύο άδειες κίτρινες φιάλες αερίου.
Ο μπλε σωλήνας 4 συνδέει το «ψυγείο» 3 με την αναρρόφηση του κομπρεσέρ 5 ενός χαλασμένου ηλεκτρικού ψυγείου.
Το κομπρεσέρ 5 αναρροφά τον αέρα του συστήματος δημιουργώντας κενό. Το νερό μέσα στην κατσαρόλα βράζει περίπου στους 80 βαθμούς, γίνεται ατμός και υγροποιείται μέσα στο ψυγείο 3.
Η κατασκευή δούλεψε πολύ καλά και παραγωγικά, αφού μέσα σε μερικά λεπτά λειτουργίας έφυγε από την χύτρα ένα μεγάλο ποτήρι νερό που υγροποιήθηκε μέσα στο «ψυγείο» 3.
Φυσικά, επειδή δεν μπορείτε να δείτε μέσα στην κατσαρόλα, θα πρέπει να κάνετε πειράματα ώστε να ξέρετε πόση ώρα θα πρέπει να λειτουργήσει το σύστημα για να πήξει το σιρόπι σας.
Καλή τύχη σε όποιον θέλει να δοκιμάσει. Του επιτρέπω να χρησιμοποιήσει ελεύθερα την πατέντα μου.
Αρκεί να κάνει like για να γίνει γνωστή η μεγαλοφυΐα μου.
Ά, και να στείλει και κανένα βάζο με γλυκό…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου