Αιώνιοι φοιτητές

Κάποιο έργο του Τζέιμς Μπόντ είχε τίτλο «Τα διαμάντια είναι παντοτινά».
Σήμερα όμως ανακάλυψα ότι και «οι αιώνιοι φοιτητές είναι παντοτινοί».
Μεταφράζω ένα βιβλίο σχετικό με την αρχαία Σουμερία και την σφηνοειδή γραφή της. Και έπεσα επάνω στο εξής.
Σε μία πινακίδα αναφέρεται το περιστατικό ενός μαθητή ο οποίος έπρεπε να δώσει εξετάσεις για να αποδείξει ότι έχει μάθει καλά τα διδασκόμενα γραφή, ανάγνωση, τραγούδι και μαθηματικούς υπολογισμούς. Έτσι θα μπορούσε να μπει στην προνομιούχο τάξη των γραφέων. Εξεταστής ήταν ο πατέρας του νέου, επίσης γραφέας. Οι σπουδές διαρκούσαν για κάπου δεκαπέντε χρόνια.
Δυστυχώς όμως ο μαθητής απέτυχε στις εξετάσεις και ο πατέρας του έξαλλος τον «έλουσε»:

Τι έχεις κάνει; Τι καλό βγήκε με το να κάθεσαι εδώ; Είσαι ήδη ώριμος άνθρωπος και κοντά στα γηρατειά! Δεν είσαι ικανός πια να μάθεις. Όπως τα μαραμένα σιτηρά έχει περάσει η εποχή σου. Πόσο καιρό θα παίζεις; Αλλά, ακόμα δεν είναι πολύ αργά! Αν μελετήσεις νύχτα-μέρα και αν εργαστείς όλη την ώρα σεμνά και χωρίς αλαζονεία, αν μπορείς να ακούσεις τους συμμαθητές και τους δασκάλους σου, μπορείς ακόμα να γίνεις γραφέας!

Αυτά λέει ο δύστυχος πατέρας στον γιό του περί το χίλια προ Χριστού!

Έτσι λοιπόν αιώνιοι φοιτητές υπάρχουν εδώ και τουλάχιστον τρεις χιλιάδες χρόνια.
Είναι δυνατόν ο Τσίπρας να μπορέσει να λύσει το πρόβλημα αυτό;